ΠΡΟΣ:
ΤΟ Δ.Σ. ΤΗΣ
Γ.Σ.Ε.Ε.
Συνάδελφοι,
Τα τελευταία χρόνια τα πρόσωπα άλλαξαν, ενώ η
πραγματικότητα και τα αδιέξοδα αυτής παραμένουν σχεδόν ίδια. Η Γ.Σ.Ε.Ε. σήμερα
είναι αδρανοποιημένη και ανήμπορη να εκπροσωπήσει τα συμφέροντα της μισθωτής
εργασίας και των ανέργων. Έχει καταντήσει συνδικάτο ‘‘σφραγίδα’’, είναι
αγκιστρωμένη σε κομματικές, κυβερνητικές σκοπιμότητες και ισορροπίες. Οι
επετειακές απεργίες και οι απεργίες για την αντιμετώπιση των μέτρων λιτότητας
έχουν καταντήσει προβλέψιμες, γραφικές και οι διεκδικήσεις περιορίζονται στο να
διατηρηθεί απλώς το σημερινό εργασιακό καθεστώς για τους παλιούς εργαζόμενους,
αδιαφορώντας προκλητικά για τα σύγχρονα κολαστήρια των συνεργείων καθαρισμού,
των εταιριών σεκιούριτι, των εργατών στις Μανωλάδες, των ευέλικτων εργαζομένων,
των προγραμμάτων κοινωνικής εργασίας, εκεί όπου δεν εφαρμόζονται ούτε καν τα
στοιχειώδη της εργατικής νομοθεσίας.
Το τελευταίο διάστημα δυστυχώς, ο χειρισμός
των θεμάτων ήταν τραγικός. Συνέβαλε
σωρευτικά στην απαξίωση και στον εκφυλισμό του θεσμού των συνδικάτων και της
Συνομοσπονδίας. Αναφερόμαστε στα όσα συμβαίνουν σχετικά με το συντονισμό
δράσης, με τις κινητοποιήσεις της ΑΔΕΔΥ,
αλλά και σε όσα αφορούν την περίπτωση με την επονομαζόμενη Εθνική Γενική Συλλογική
Σύμβαση Εργασίας, τα οποία τελικά δημιουργούν ψευδαισθήσεις και εφησυχασμό.
Με μεγάλη ανησυχία περιμένουμε τις επόμενες κινήσεις.
Κινήσεις που θα πρέπει να μην κινούνται στα όρια της γραφικότητας και της
αναποτελεσματικότητας των προηγούμενων κινητοποιήσεων.
Δυστυχώς βρισκόμαστε σε περίοδο μεγάλης απαξίωσης των
συνδικάτων και θα χρειαστεί γενναία προσπάθεια για να ανακτήσουμε μέρος της
αξιοπιστίας μας.
Καθοριστικής σημασίας στρατηγική θα αποτελέσει η
ισχυρή πολιτική βούληση, η συνέπεια και η συνέχεια για να οικοδομήσουμε ένα
πανεργατικό και παλλαϊκό μέτωπο αντίστασης, να μπούμε σ’ έναν αγώνα διαρκείας
που βασικό αίτημα του θα είναι η ανατροπή αυτής της πολιτικής και όσων την
υπηρετούν, της παρούσας κυβέρνησης ή της επόμενης αν παραμείνει στην ίδια
κατεύθυνση. Κανένα επιμέρους
συνδικαλιστικό αίτημα δεν πρόκειται να ικανοποιηθεί, αν δεν ανατραπεί η μνημονιακή,
αντιλαϊκή κυβερνητική πολιτική.
Προσπαθώντας να απαντήσουμε στο ερωτηματολόγιο που
μας θέσατε, θα μοιραστούμε σκέψεις που από καιρό μας απασχολούν και έχουν να κάνουν με το παρόν και το μέλλον του
εργατικού κινήματος.
· Με έργα και όχι με λόγια, απεμπλοκή των συνδικάτων από τον κομματικό
και κυβερνητικό συνδικαλισμό. Να πάψουν τα συνδικάτα και πρώτα απ’ όλα η Γ.Σ.Ε.Ε.
να βρίσκονται σε ευθυγράμμιση με το Μέγαρο
Μαξίμου.
· Με έργα και όχι με λόγια, υπεράσπιση των εργατικών αγώνων που ξεδιπλώνονται σε
ταξικό, σε κλαδικό και σε επιχειρησιακό επίπεδο. Για παράδειγμα ΕΡΤ, Παιδεία, Υγεία,
βιομηχανίες που απολύουν, ΔΕΚΟ που ιδιωτικοποιούνται ή ξεπουλιούνται.
· Με έργα και όχι με λόγια, η ηγεσία της ΓΣΕΕ
και των συνδικάτων να βρεθούν στην πρώτη γραμμή της μάχης. Στην πρώτη γραμμή
των αγώνων στέλνοντας ηχηρό μήνυμα αλληλεγγύης, αντίστασης και προοπτικής.
· Για να ενεργοποιηθούν οι μηχανισμοί των συνδικάτων
δεν φτάνει μόνο το «μπουτόν» στο οποίο αναφέρεστε. Καθοριστικός παράγοντας είναι
το μήνυμα που εκπέμπουμε
κάθε φορά που το πατάμε.
· Δυο είναι οι πόροι της κάθε επιχειρηματικής
δραστηριότητας (κρατικής ή ιδιωτικής), το κεφάλαιο και η εργασία. Η
αποτελεσματικότητα των μορφών κινητοποίησης εξαρτάται κυρίως από το συσχετισμό
δύναμης. Δεν φτάνει μια συγκυριακά πετυχημένη κινητοποίηση, αλλά ο ανυποχώρητος
αγώνας για την ισχυροποίηση της θέσης των δυνάμεων της εργασίας, έναντι της
κυριαρχίας των δυνάμεων του κεφαλαίου.
Δεν κρύβουμε την έκπληξη μας για το γεγονός
ότι η επιστολή που μας αποστείλατε δεν περιέχει και το δικό σας σκεπτικό για το
πώς θα πρέπει να κινηθούμε. Η Συνομοσπονδία εκτός από τον συντονισμό των δράσεων
των οργανώσεων, των εργαζομένων έχει και μια βασική αποστολή, να καθοδηγεί τις οργανώσεις μέλη της. Σκόπιμα δεν απαντούμε
στην πρώτη ερώτηση διότι δεν μπορούμε να διανοηθούμε πώς η Συνομοσπονδία μας
μπορεί να έχει αποδεχτεί τη λογική των μνημονίων.
Συνάδελφοι,
Τούτη την κρίσιμη ώρα, οι εργαζόμενοι
στο δημόσιο και στον ιδιωτικό τομέα πρέπει να συντονίσουν τη δράση τους. Δεν
υπάρχει άλλος δρόμος για την ανατροπή των μνημονικών πολιτικών. Οποιαδήποτε
άλλη ενέργεια που δεν αντιμετωπίζει δυναμικά τα προβλήματα των εργαζομένων,
δίνει παράταση ζωής στην πολιτική των μνημονίων.
Συναδελφικά.